عملکرد آب میوه طرز تهیه ترشی لیته گل کلم به دلیل تیمار PEF از 1/71 درصد به 3/76 درصد افزایش یافت.
هنگامی که یک مهارکننده اکسیداسیون آنزیمی اضافه شد، افزایش قابل توجهی 8.8٪ برای غلظت پلی فنل های بومی مشاهده شد.
رنگ آب میوه به طور قابل توجهی توسط تیمار PEF تغییر یافت.
اشباع در زرد به طور قابل توجهی از 17.9 به 26.8 افزایش یافت.
آب حاصل از پوره تیمار شده کدورت کمتری داشت و با شدت بو و بوی معمولی سیب به طور قابل توجهی بیشتر از نمونه تیمار نشده توصیف شد.
به طور مشابه، پارچه کرپ کش طعم کلی و معمولی آب سیب به طور قابل توجهی شدیدتر بود.
ترکیب شیمیایی (فروکتوز، گلوکز و اسید مالیک) آب میوه علیرغم افزایش قابل توجه ماده خشک برای نمونه های تیمار شده، تغییر نکرد.
در مقابل، کاهش قابل توجهی از فروکتوز و گلوکز برای تفاله از پوره تیمار شده در مقایسه با شاهد مشاهده شد.
آب شاهد به طور قابل‌توجهی کدورتر و با طعم‌های شدیدتر در مقایسه با آبمیوه تیمار شده درک شد.
داوران نت های طعمی وانیل، لیمو، آهن قدیمی، عسل، بلوط، سیب (یک بار ذکر شده)، زیرزمین، میل (4 بار ذکر شده)، زمین (5 بار ذکر شده) را تشخیص دادند.
در مقابل، آب حاصل از پوره تیمار شده با شدت بو و بوی معمولی سیب توصیف شد.
این ویژگی ها آب سیب برای اسهال به طور قابل توجهی بیشتر از نمونه درمان نشده بود.
به طور مشابه، شدت کلی طعم و مزه معمولی آب سیب به طور قابل توجهی شدیدتر بود وقتی که ماش با میدان الکتریکی پالسی درمان شد.
تفاوت معنی داری از نظر اسیدیته، شیرینی و قابض بودن آب میوه بین نمونه های تیمار نشده و تیمار شده مشاهده نشد.
این در توافق با نتایج تحلیلی به‌دست‌آمده قبلی بود که هیچ تفاوت معنی‌داری مربوط به غلظت فروکتوز، گلوکز، اسید مالیک و پروسیانیدین‌ها را نشان نمی‌داد.
اگرچه تفاوت رنگ قابل توجهی بین آبمیوه های سانتریفیوژ شده قابل اندازه گیری بود، اما داوران آن را در محصولات کدر درک نکردند.
تفاوت قابل توجهی در ابری که توسط داوران مشاهده شد می تواند این پدیده را توضیح دهد، همانطور که برای آب سیب (جاروس، تامکه، راداتز، و روم، 2009) یا آب مرکبات (Betoret، Betoret، Carbonell، و Fito، 2009) نشان داده شده است.
و رنگی بودن با کدورت یا سالاد کلم و انار و هویج مادی و اندازه ذرات متفاوت است.
- منابع:
- تبلیغات:
